Wyrok NSA z dnia 14.06.2007, sygn. II FSK 853/06

Sąd I instancji miał dostateczne podstawy aby zaakceptować stanowisko organów podatkowych, iż sprzeczne z prawem, i nienależne sporne świadczenie na rzecz skarżącego podatnika nie stanowiło zgodnego z prawem, prawnie relewantnego zwrotu dopłat, ale objęte unormowaniami prawa podatkowego otrzymanie nieodpłatnego świadczenia. Organy podatkowe nie stwierdziły w sprawie nieważności zwrotu dopłat, lecz tylko, po stwierdzeniu istnienia przesłanek nieważności tej czynności, uznały, że z tego powodu nie wywiera ona zamierzonych przez podatnika skutków w sferze prawa podatkowego, do czego, stosując prawo podatkowe, były uprawnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 15 marca 2006 r. (sygn. akt I SA/Gd 283/04) oddalił skargę Spółki z siedzibą w Gdańsku na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 18 marca 2004 r. (nr BP/4218/0140/03/SS), w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r.

Opisując stan faktyczny sprawy Sąd I instancji wskazał, że Spółka od 20 grudnia 2000 r. była jedynym udziałowcem PPH M..." sp. z o.o. Udziały te spółka nabyła na podstawie umów zbycia udziałów z dnia 30 grudnia 2000 r. W dniu 31 stycznia 2001 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki PPH M..." podjęło uchwałę o zwrocie udziałowcom dopłat do łącznej wysokości 310.000,00 zł. Zwrot dopłat, wynikający z powyższej uchwały nastąpił w dniu 1 czerwca 2001 r., częściowo w formie kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań, w części przez wypłatę gotówki na rzecz Spółki Udziałowcowi zwrócono na podstawie powyższej uchwały kwotę 292.339,30 zł. W momencie zwrotu dopłat, to jest w dniu 1 czerwca 2001 r., spółka PPH M..." znajdowała się w trakcie postępowania likwidacyjnego. Uchwała Zgromadzenia Wspólników o postawieniu spółki w stan likwidacji zapadła w dniu 2 lutego 2001 r.