Wyrok NSA z dnia 8 maja 2007 r., sygn. II OSK 1669/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Alicja Plucińska - Filipowicz Sędziowie Barbara Adamiak Małgorzata Jaśkowska ( spr.) Protokolant Monika Czyżewska po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlk. z dnia 19 lipca 2006 r. sygn. akt II SA/Go 158/06 w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. J. na rzecz Wojewody Lubuskiego kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 lipca 2006r sygn. akt II SA/Go 158/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę W. J. na decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia [...] stycznia 2006r nr [...] w przedmiocie wymeldowania. W uzasadnieniu wskazał, że decyzją z dnia 21 lutego 2002 r Prezydent Miasta G. po przeprowadzeniu postępowania na wniosek M. J. z dnia 7 listopada 2001r odmówił wymeldowania W. J. z pobytu stałego w lokalu położonym w G. przy ul. B. Na skutek odwołania M. J. Wojewoda Lubelski decyzją z dnia 8 kwietnia 2002r utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Wskutek złożonej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 24 września 2004r sygn. akt 3/II SA/Po 1160/02 uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Lubuskiego oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta G. W uzasadnieniu wskazał , że w toku postępowania administracyjnego , z naruszeniem art.7 i 77 1 kpa, nie zostały należycie wyjaśnione wszystkie okoliczności stanowiące ustawowe przesłanki wskazane w art.15 ust.2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. W ocenie Sądu organy dokonując ustaleń faktycznych poprzestały na wyjaśnieniach M. J., jej pełnomocnika B. J. i W. J., nie dokonując żadnych ustaleń w zakresie , gdzie faktycznie przebywa W. J. i czy nie istnieją podstawy do ustalenia , że mieszkanie przy ul. B. przestało być jego centrum życiowym. Wyrok ten stał się prawomocny 12 lipca 2005r.