Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. I OSK 1127/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno, Leszek Leszczyński /spr./, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 13 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Ke 200/05 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 13 grudnia 2005 r. (sygn. akt II SA/Ke 200/05) sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] (znak: [...]) w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego, oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej: ppsa).

Sąd wskazał w uzasadnieniu, iż Dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], decyzją z dnia [...], na podstawie art. 2, 2a,3 pkt 1,5 i 8, art. 4 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 2, art. 32 ust. 1 i 2, art. 38 oraz art. 43 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, przyznał A. K. świadczenie w wysokości 230,67 zł. w formie zasiłku celowego na "wszystko" tj. zakup odzieży, żywności i pokrycie kosztów związanych z wymianą dowodu osobistego. Organ w uzasadnieniu podał, że z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego i zgromadzonych dokumentów wynika, że A. K. znajduje się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej z powodu bezrobocia, ubóstwa i rodziny niepełnej. Spełnia również przesłankę kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Biorąc to pod uwagę organ przyznał pomoc we wskazanej wyżej wysokości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...], ([...]) rozpoznając odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia wniesione przez A. K. utrzymało powyższą decyzję w mocy. Organ odwoławczy wskazał, że wnioskodawca jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z synem, który obecnie odbywa staż absolwencki i pobiera wynagrodzenie z PUP w wysokości 450,54 zł. miesięcznie. W tak ustalonym stanie faktycznym organ II instancji uznał, że wnioskodawca spełnia wszelkie kryteria do uzyskania bezzwrotnego świadczenia z pomocy społecznej podkreślając jednocześnie, że zasiłki celowe są uznaniową formą tej pomocy co oznacza, że ustawodawca w przepisach nie określił wysokości tych zasiłków ani kryteriów ustalania tej wysokości, pozostawiając te kwestie uznaniu organu do spraw pomocy społecznej. W związku z wysokim stopniem bezrobocia i stale pogarszającą się sytuacją finansową wielu osób i rodzin, przy jednoczesnym niedostatku środków na pomoc społeczną, organy do spraw pomocy społecznej wprowadzają ograniczenia przede wszystkim w zakresie rozmiaru przyznawanych świadczeń. Organ podniósł, iż w grudniu 2003 r. Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] dysponował na zasiłki celowe kwotą 22.400 zł., z której przyznał pomoc dla 217 rodzin, średnio po 103 zł. Najniższy zasiłek wynosił 40 zł., najwyższy 230,67 zł. i przyznany został A. K. Tym samym, w ocenie organu odwoławczego, organ pierwszej instancji nie przekroczył granic uznania administracyjnego.