Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. II GSK 208/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Jan Kacprzak (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 marca 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 1416/05 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w przedmiocie ustanowienia tłumaczem przysięgłym oraz wpisu na listę tłumaczy przysięgłych. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 marca 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 1416/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę J. R. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2005 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustanowienia tłumaczem przysięgłym oraz wpisu na listę tłumaczy przysięgłych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekał w następującym stanie sprawy:

Wnioskiem z dnia 25 września 2003 r. J. R. wniósł o ustanowienie go tłumaczem przysięgłym i wpisanie go na listę tłumaczy przysięgłych języka angielskiego i niemieckiego. Do wniosku skarżący załączył miedzy innymi dyplom ukończenia Politechniki [...] Wydziału Elektrycznego, legitymację Stowarzyszenia Elektryków Polskich Izby Rzeczoznawców potwierdzających posiadane uprawnienia, zaświadczenie z rejestru tłumaczy Naczelnej Organizacji Technicznej, z którego wynikało, że skarżący jest wpisany do rejestru tłumaczy tekstów technicznych i innych specjalistycznych oraz legitymację rzecznika patentowego.

Decyzją z dnia [...] października 2003 r., nr [...] Prezes Sądu Okręgowego w W. odmówił ustanowienia skarżącego tłumaczem przysięgłym języka angielskiego i niemieckiego, wskazując w uzasadnieniu, iż § 18 ust 1, Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987 r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych (Dz. U. Nr 18, poz. 112), precyzuje, że znajomość języka obcego oraz umiejętność tłumaczenia winna być wykazana dyplomem ukończenia odpowiednich dla tego języka wyższych studiów filologicznych lub lingwistyki stosowanej, a którego to dyplomu skarżący nie posiadał.