Wyrok NSA z dnia 23 października 2007 r., sygn. I GSK 2560/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Rafał Batorowicz Protokolant Ewa Babik po rozpoznaniu w dniu 23 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S.-A. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt V SA/Wa 1147/06 w sprawie ze skargi A. P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 30 lipca 2004 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 1 czerwca 2006 r. sygn. akt I GSK 2524/05 po rozpoznaniu skargi kasacyjnej A. P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 3 czerwca 2005 r. sygn. akt V SA/Wa 2667/04 w sprawie ze skargi A. P. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług uchylił zaskarżony wyrok w zakresie dotyczącym oddalenia skargi na w/w decyzję w części dotyczącej podatku od towarów i usług i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.

W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że skarga kasacyjna w części dotyczącej zarzutów naruszenia przez Sąd I instancji art. 145 § 1 lit. c/ ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. w odniesieniu do wyroku w części oddalającej skargę na rozstrzygnięcie organu odwoławczego dotyczącego podatku od towarów i usług jest zasadna jakkolwiek z innych powodów niż te, które zostały przytoczone w uzasadnieniu wyroku. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Sąd I instancji oddalił skargę na decyzję organu odwoławczego w całości, a więc i w odniesieniu do rozstrzygnięcia w sprawie podatku, lecz w motywach wyroku całkowicie pominął uzasadnienie faktyczne i prawne tego problemu. Pominięcie tej kwestii stanowiło naruszenie przez Sąd I instancji art. 141 § 4 p.p.s.a. i uniemożliwiło Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu kontrolę właściwego zastosowania przytoczonych w skardze kasacyjnej przepisów ustawy o VAT.