Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. I FSK 1493/06

NSygn. akt I FSK 1493/06 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 listopada 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Ruszyński, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółki z o.o. A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1573/06 w sprawie ze skargi Spółki A. w W. na decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 15 lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2000 r. oddala skargę kasacyjną,

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 września 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1573/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o. o. w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 15 lutego 2006 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2000 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 29 listopada 2005 r., nie uwzględniając wniosku strony o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 24 grudnia 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług - ustalenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za okres od stycznia do czerwca 2000 r., wysokości zobowiązania podatkowego za okres od lipca do grudnia 2000 r. oraz dodatkowego zobowiązania podatkowego za marzec, listopad i grudzień 2000 r.

Wniosek spółki oparty był o argument, iż decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 24 grudnia 2003 r. została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, gdyż po zakończeniu postępowania kontrolnego (z dniem doręczenia spółce pisma inspektora prowadzącego kontrolę z dnia 14 stycznia 2003 r.) mogła być ona wydana jedynie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Nadto uchybienie to stanowiło w ocenie spółki rażące naruszenie prawa - w tym wypadku przepisów postępowania, to jest art. 165 § 2 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 13 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 31 ust. 1 i 2 i art. 24 § 1 ustawy o kontroli skarbowej. Wskazano, iż dokonanie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej czynności wykraczających poza zakres jego kompetencji, w tym wydanie decyzji, pozostawało w rażącej sprzeczności z zasadą wyrażoną w art. 210 Ordynacji podatkowej, jak również z art. 7 Konstytucji RP.