Wyrok NSA z dnia 14 marca 2007 r., sygn. I FSK 535/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Adam Bącal, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia del. WSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 1086/05 w sprawie ze skargi Spółki A [sp. z o.o. w Katowicach] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2. zasądza od Spółki A na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach kwotę 220 zł (słownie: dwieście dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Gl 1086/05, po rozpoznaniu sprawy Spółki A [sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach], uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...] kwietnia 2005 r., nr [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z ustaleń stanu faktycznego podanego w zaskarżonym wyroku wynika, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie art. 162 § 1 i 2 oraz art. 163 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Spółkę A, zwaną dalej Spółką, z dnia 03.03.2005 r. o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od trzech decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach z dnia [...] września 2004 r., rozliczających podatek od towarów i usług za luty, kwiecień i maj 2002 r. oraz ustalających za te okresy dodatkowe zobowiązanie podatkowe, odmówił przywrócenia terminu. W uzasadnieniu postanowienia wskazano na wstępie, że Spółka wniosła odwołanie od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach z dnia [...] września 2004 r. nr [...] z ponad 5 - miesięcznym opóźnieniem w stosunku do terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, jednocześnie zgodnie z art. 162 Ordynacji podatkowej składając wniosek o przywrócenie terminu. Dalej wskazano, że przywrócenie terminu oznacza uznanie, że strona może skorzystać z uprawnień, które utraciła wskutek jego uchybienia. Jednak, aby doszło do przywrócenia terminu strona musi zgodnie z art. 162 Ordynacji podatkowej: a) złożyć wniosek, w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi, b) wskazać we wniosku przyczyny uchybienia terminu, c) uprawdopodobnić brak winy w spowodowaniu przekroczenia terminu, d) dokonać czynności dla której przewidziano dany termin. Jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się zaś obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. W tym kontekście, powołując się na cytowane stanowiska doktryny oraz orzecznictwa podkreślono, że o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Za takie powody uznaje się np. nagłą chorobę, awarię komunikacyjną, pożar, powódź, itp., a ta w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła. W następnej kolejności nawiązano do argumentacji wniosku Spółki, akcentując, że jej pełnomocnik wskazał, iż Zarząd Spółki o treści przedmiotowych decyzji dowiedział się dopiero w dniu 24.02.2005 r. gdyż E. C. - główna księgowa zataiła nie tylko przed Zarządem Spółki, ale też przed udziałowcami oraz prawnikami zatrudnionymi w Spółce fakty i okoliczności ustalane w toku kontroli, wątpliwości kontrolujących i pytania skierowane do Spółki, jak również informacje o protokołach kontroli oraz doręczonych decyzjach, których odbiór pokwitowała. Zatem E. C., pomimo udzielonego jej pełnomocnictwa do reprezentowania Spółki w toku postępowania kontrolnego, przekroczyła z jednej strony zakres umocowania (odebrała decyzje wymiarowe), a z drugiej dopuściła się czynu niedozwolonego wskutek zaniechania czynności służbowych.