Wyrok NSA z dnia 7 marca 2007 r., sygn. II FSK 286/06

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 07 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 941-946/04 w sprawie ze skargi Anny W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 23 października 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności oraz odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 1996-2001. 1) uchyla zaskarżony wyrok w części objętej punktem 1 i punktem 3 i w tej części oddala skargę, 2) odstępuje od zasądzenia od skarżącej na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił jedną z zaskarżonych przez Annę W. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od nieruchomości, natomiast skargę dotyczącą decyzji w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności oddalił.

W dniu 23 października 2003 r. SKO wydało pięć decyzji. Czterema z nich utrzymało w mocy decyzje organu I instancji odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta W., wskazując że stanowiący podstawę rozstrzygnięcia art. 249 par. 1 Ordynacji podatkowej obliguje organ podatkowy do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sytuacji, gdy od daty doręczenia decyzji wymiarowej upłynął 1 rok i podkreślając, że stwierdzenie nieważności jest szczególnym trybem eliminacji decyzji ostatecznej, z tego zapewne względu ustawodawca ograniczył czas, w którym tryb ten może być stosowany.