Wyrok NSA z dnia 21 wrzenia 2007 r., sygn. II FSK 45/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie NSA Andrzej Grzelak, Jan Rudowski, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej ".S." S.A. z siedzibą w H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 757/04 w sprawie ze skargi "S." S.A. z siedzibą w H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości oraz zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...], 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach na rzecz "S." S.A. z siedzibą w H. kwotę 10.658 (dziesięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2005 r., sygn. akt I SA/Gl 757/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "S." S.A. w H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach z dnia [...], nr [....] w przedmiocie określenia wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 455.740,00 zł.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym przyjętym przez sąd pierwszej instancji: Spółka "S. - S." (powstała na bazie wydziału remontowego spółki "S.") powołana została do przeprowadzania usług remontowych maszyn i urządzeń i to ona miała osiągać przychody z tytułu tego rodzaju działalności, a więc wydatek na opracowanie instrukcji naprawy, montażu i wytwarzania urządzeń (niezbędnej do uzyskania uprawnień Urzędu Dozoru Technicznego dla spółki "S. - S.") nie mógł zostać zaliczony przez spółkę "S." do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p) Ponadto spółka złożyła do dyskonta weksle na łączną kwotę 14.150.000,00 złotych otrzymane od: Huty Z., Huty S. oraz Huty S.. Przedstawiając do dyskonta weksle spółka otrzymała w banku gotówkę w wysokości wynikającej z sum wekslowych pomniejszonych o wartość obliczonego przez bank dyskonta, na które składają się odsetki za czas od dnia postawienia weksli do dyskonta do terminu wykupu określonego na wekslu. Z zawartych porozumień wekslowych, sporządzonych w związku z dyskontowaniem weksli wynikało, że strony dokonały zmiany formy zapłaty, zastępując dotychczas stosowaną formę zapłaty przelewem, wekslem płatnym w dniu oznaczonym przez strony porozumienia. Przeniesienie praw mogło nastąpić w drodze złożenia weksli do dyskonta. Kosztami dyskonta weksli spółka obciążyła Hutę Z. - notą z dnia [...], nr [...], Hutę S. - notą z dnia [...], nr [...], Hutę S.- notą z dnia [...], nr [...]. Uzyskane przez podatnika środki nie były księgowane, jako zobowiązania wobec banku z tytułu uzyskanego kredytu, lecz rozliczone jako należności od kontrahentów z tytułu weksli. Do końca 2000 r. spółka nie otrzymała należnych kwot, stanowiących wartość dyskonta weksli, będących jednocześnie nadal nie uzyskaną częścią wynikającą z weksla. Łączna kwota z tytułu dyskonta weksli przedłożonych do banku, tj. 731.450,07 zł została przez spółkę zaliczona do przychodów finansowych i wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako naliczone, lecz nie otrzymane odsetki od dyskonta weksli oraz uznana za koszty uzyskania przychodów 2000 r. jako zapłacone odsetki od kredytu. W konkluzji organ odwoławczy podkreślił, że dyskonto weksla można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dopiero w dacie wykupu weksla przez dłużnika wekslowego, a nie w dacie jego naliczenia przez bank. Ponadto zdaniem organów podatkowych spółka zaniżyła w 2000 r. dochód podlegający opodatkowaniu poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które według przepisów materialnego prawa podatkowego nie są takimi kosztami, tj. wydatków poniesionych z tytułu: zdyskontowania weksli "obcych" przed terminem ich wykupu oraz opracowania dla podatnika dokumentacji naprawy i montażu suwnic, wytwarzania chwytaków pazurowych, naprawy i montażu hydraulicznych żurawi samojezdnych.