Wyrok NSA z dnia 15 maja 2007 r., sygn. II FSK 670/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA: Antoni Hanusz (sprawozdawca), Jan Rudowski, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Justyny i Artura C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 stycznia 2006 r. sygn. akt I SA/Po 803/04 w sprawie ze skargi Justyny i Artura C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 kwietnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 rok 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz Justyny i Artura C. kwotę 4.700 (cztery tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 670/06

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 stycznia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w sprawie I SA/Po 803/04, oddalił skargę Justyny i Andrzeja C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 kwietnia 2004 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 rok. Zaskarżoną do sądu administracyjnego decyzją utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 9 stycznia 2004 roku, w którym określono podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok w kwocie innej niż zadeklarowana w złożonym przez nich wspólnym zeznaniu podatkowym PIT-36. Organy podatkowe w rozpoznawanej sprawie ustaliły, iż Artur C. w 2001 roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie Transport Międzynarodowy "A.-C." oraz był wspólnikiem spółki cywilnej Transport i Spedycja "A. C.-I. D.". Uzyskiwał także przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Justyna C. z kolei uzyskiwała w 2001 roku przychody ze stosunku pracy. Organy podatkowe ustaliły, iż w 2001 roku podatnik prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "A.-C." Transport i Spedycja w współpracował między innymi ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością "F.", stosownie do postanowień umowy o wykonywanie przewozów. Współpraca ta trwała od 1999 roku, a w dniu 2 stycznia 2002 roku podmioty te zawarły umowę o wykonywanie przewozów (...), w której pisemnie uzgodniły warunki współpracy. Organy także ustaliły, że w 2001 roku firma podatnika uzgodniła ze spółką "F.", iż jeżeli spółka ta dokona zakupów na określoną kwotę u podatnika, to przyznane zostanie jej wynagrodzenie w wysokości 7 %. Kwota tego wynagrodzenia, jak wskazały organy podatkowe w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, w wysokości 125.147,98 złotych, została zaliczona przez podatników do kosztów uzyskania przychodów, którą to czynność organy podatkowe zakwestionowały w prowadzonym postępowaniu. Czynność tą podatnicy udokumentowali fakturą VAT z dnia 21 grudnia 2001 roku, wystawioną przez spółkę "F." za sprzedaż różną z adnotacją, iż spółka udziela podatnikowi rabatu w wysokości 7 % za okres od stycznia do listopada 2001 roku. Organy podatkowe zakwestionowały zaliczenie wynikającej z tej faktury kwoty do kosztów uzyskania przychodów podatnika, gdyż w ich ocenie małżonkowie C. nie wykazali związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ocenie organów suma zawarta na fakturze oznaczała jedynie rabat udzielony przez podatnika spółce "F." i z tej przyczyny nie była kosztem podatkowym.