Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygn. I FSK 1133/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Adam Bącal Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak ( spr. ) Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Protokolant Jan Jaworski po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Marii Marulskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 436/05 w sprawie ze skargi M.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] września 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. przyznaje adwokatowi J.W. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 219,60 (słownie: dwieście dziewiętnaście złotych sześćdziesiąt groszy) zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 436/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] września 2005 r., nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2005 r., odmawiającą umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za wrzesień 2001 r. w kwocie 75.333 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. W swej decyzji organ odwoławczy wskazał, że skarżąca nie dokonała wpłaty należnego zobowiązania podatkowego wynikającego ze sprzedaży stacji paliw ani z dochodu z tej transakcji ani z innych uzyskanych dochodów (sprzedaż samochodu oraz domu mieszkalnego), przekraczających istniejącą zaległość podatkową. Uzyskane środki podatniczka wydatkowała wyłącznie na uregulowanie należności wobec swoich konkurentów i zadłużenia wobec banku. Organ zgodził się, iż sytuacja wnioskodawczyni jest trudna, jednakże, mając na względzie interes publiczny oraz okoliczności powstania zobowiązania, uznał, że nie do przyjęcia jest sytuacja, gdy podatnik daje priorytet swoim zobowiązaniom cywilnoprawnym, pozostawiając nieuregulowane zobowiązania podatkowe, aby następnie wnioskować o ich umorzenie. Możliwość umorzenia zaległości podatkowych jest odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania i powinna mieć charakter wyjątkowy, stąd też nie mogą stanowić podstawy do umorzenia wszelkie okoliczności będące następstwem określonych decyzji podatnika, takich jak w niniejszej sprawie, tj. przekazania przez zainteresowaną posiadanych środków na spłatę istniejących długów z pominięciem wierzyciela publicznoprawnego.