Wyrok NSA z dnia 19 września 2007 r., sygn. I FSK 1303/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Jan Zając Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.) Protokolant Joanna Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 19 września 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 261/06 w sprawie ze skargi S.B. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] marca 2003 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, luty, kwiecień i maj 1998 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku na rzecz S.B. kwotę 3025 zł (trzy tysiące dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 29 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 261/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę S.B. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia [...]marca 2003 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień i maj 1998 r.

1.2. WSA w Gdańsku przedstawił następujący stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie.

1.3. W trakcie postępowania kontrolnego ustalono, iż S.B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A. w G. w miesiącach wskazanych w zaskarżonej decyzji dokonywał zakupu złomu złota oraz wyrobów ze złota na podstawie faktur wystawionych przez Z.Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą B. w B. Podatnik obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z owych faktur.

Przeprowadzona w firmie B. kontrola skarbowa wykazała, że towar przez nią posiadany, który stanowił między innymi przedmiot obrotu ze skarżącym, nie pochodził od dostawców, którzy wystawili na niego faktury, lecz był niewiadomego pochodzenia. Dostawcy nie posiadali odpowiednich dokumentów potwierdzających pochodzenie towaru. W związku z powyższym organy podatkowe stwierdziły, że wolą stron nie było przeniesienie pomiędzy nimi prawa własności towarów, lecz upozorowanie tego faktu poprzez wystawienie faktur VAT dla wskazania źródła nabycia towarów przez firmę B.