Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. I FSK 995/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Adam Bącal Sędziowie Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz ( spr. ) Sędzia NSA Ryszard Pęk Protokolant Piotr Dębkowski po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Spółki z o. o. Zakład Pracy Chronionej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Łd 1124/05 w sprawie ze skargi J. Spółki z o. o. Zakład Pracy Chronionej w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. Spółki z o. o. Zakład Pracy Chronionej w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 3.600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 16 marca 2006 roku; sygn. akt I SA/Łd 1124/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. Sp. z o. o. Zakład Pracy Chronionej na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z [...]; nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 roku.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że 26 marca 1999 r. J. Sp. z o. o. złożyła w Urzędzie Skarbowym w Ł. deklarację VAT-7 za luty 1999 r., w której wykazała do zwrotu nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Decyzją z [...] Urząd ograniczył kwotę zwrotu, a zwrot ustanowił na okres trzech miesięcy. Na podstawie art. 240 § 1 pkt 5, art. 241 § 1 i art. 243 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. wznowił postępowanie podatkowe w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z [...] ze względu na fakt, iż wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne istniejące w dniu wydania decyzji, a nieznane wówczas organowi podatkowemu. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. stwierdził bowiem, iż nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, do zwrotu na rachunek bankowy podatnika, wynikała z faktur, które nie potwierdzały rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych, wystawionych przez E. na sprzedaż tkanin bawełnianych i poliestrowych, nabytych od innych firm. Urząd Kontroli Skarbowej w P. ustalił, że firma od której pochodził towar nie posiada faktur VAT dokumentujących sprzedaż tkanin do firmy pośredniczącej w transakcji. Ponadto ustalono, że faktury zakupu znajdujące się w firmie pośredniczącej zawierają dane innych transakcji. W odniesieniu do firmy E. pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. ustalili, że technicznie nie było możliwe wykonanie takiej transakcji przez tę firmę. Przesłuchiwany przez funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa i Prokuraturę Okręgową w Łodzi - J. K. - zeznał, iż działalność firmy pośredniczącej w transakcjach M. polegała wyłącznie na podpisywaniu przez niego "pustych" faktur zakupu, na podstawie których wystawiał faktury sprzedaży, ale nie otrzymywał, ani nie przekazywał wskazanych towarów. Ponadto ustalono, że J. K. nie złożył deklaracji VAT-7 za luty 1999 r. i nie wpłacił podatku należnego, wynikającego z faktur sprzedaży przedmiotowych towarów. Z kolei firma E. sporządziła deklarację VAT-7 za luty 1999 r. uwzględniając faktury, które nie dokumentowały rzeczywistego obrotu towarowego, wystawione przez M. Organ podatkowy uznał więc, że firma M. była pierwszym uczestnikiem fikcyjnego obrotu towarami. Drugim uczestnikiem tego obrotu była firma E., a trzecim J. Sp. z o. o. W związku z tym, że na podstawie § 54 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z 15 grudnia. 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm.), faktury te nie stanowiły podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. decyzją z [...] uchylił w całości decyzję ostateczną z [...] i określił kwotę zwrotu podatku od towarów i usług za luty 1999 r. w wysokości 0 zł, określił też wysokość zobowiązania podatkowego za luty 1999 r. w kwocie 804.479 zł, a ponadto ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za luty 1999 r. w łącznej kwocie 486920 zł.