Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2006 r., sygn. II FSK 1431/05

1. Uzasadnienie zarzutu (zarzutów) naruszenia prawa procesowego winno zawierać opis tego naruszenia (popełnionego przez Sąd) i - istotnego - wpływu jakie to uchybienie mogło wywrzeć na wydany wyrok. Autor skargi miał wykazać, a w każdym razie podjąć wysiłek wykazania, że gdyby naruszenie (konkretnego przepisu) prawa procesowego nie miało miejsca rozstrzygnięcie Sądu byłoby - co do istoty - odmienne od tego, które było przedmiotem skargi kasacyjnej.
2. Sformułowanie zarzutu naruszenia przez Sąd prawa procesowego nie mogło ograniczyć się do powtórzenia treści art. 174 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ani do powielenia podnoszonych wcześniej zarzutów naruszenia art. 180 w związku z art. 187 § 1 i art. 190 Ordynacji podatkowej, jednoznacznie kierowanych pod adresem organów podatkowych.
3. Umknęło uwadze autora skargi kasacyjnej, iż nie ma analogii między dwuinstancyjnym postępowaniem administracyjnym (podatkowym), a dwuinstancyjnym postępowaniem sądowoadministracyjnym.

Wyrokiem z 27 lipca 2005 r. sygn. akt l SA/Sz 194/05, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Cezarego B na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 24 stycznia 2005 r. Nr ZPB.4117-147/04 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że skarżący w 2001 r. prowadził działalność gospodarczą (z Arkadiuszem C) w ramach spółki cywilnej C w B. Przedmiot działalności gospodarczej obejmował produkcję nośników i przedmiotów reklamowych, usługi projektowe i pośrednictwo w zakresie promocji i reklamy, usługi marketingowe, usługi w zakresie pozyskiwania lokalizacji pod nośniki reklamowe, dystrybucję materiałów reklamowych, handel artykułami przemysłowymi z wyłączeniem artykułów prawem zabronionych, usługi transportowe.