Wyrok NSA z dnia 9 października 2006 r., sygn. I FSK 1/06

1. Zapłata podatku dokonana po wszczęciu postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej (szerzej po wszczęciu postępowania ?ulgowego") nie czyni tegoż postępowania bezprzedmiotowym w związku z czym nie daję ona podstaw do jego umorzenia na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej.2. Zgodnie z przepisem art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej, z którym postępowanie podatkowe podlega umorzeniu, gdy z jakichkolwiek powodów stało się bezprzedmiotowe. Z takim stanem rzeczy mamy zaś do czynienia, gdy w sposób oczywisty organ podatkowy stwierdzi brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy (vide: wyrok NSA z 18.04.1995 r., sygn. SA/Łd 2424/94 - ONSA 1996 r., nr 2, poz. 80, który co prawda wydany został na gruncie art. 105 Kpa niemniej z racji tożsamości tej regulacji z regulacją stosowaną w tej sprawie zachowuje swą aktualność). Oczywista bezprzedmiotowość jest przy tym łatwa do stwierdzenia, gdy żądanie strony nie dotyczy sprawy podlegającej rozstrzygnięciu co do istoty.3. Uiszczenie zaległości podatkowej sprawia, iż przedmiot postępowania ?ulgowego" z faktycznego punktu widzenia przestaje istnieć. Niemniej jednak z punktu widzenia interesów ekonomicznych podatnika istnieje on w dalszym ciągu. Podatnik będzie wszak (a przynajmniej może być) zainteresowany określonym rozstrzygnięciem sprawy, które rzutować może na jego sytuację prawną.4. Wnoszący skargę kasacyjną myli się twierdząc, iż Sąd l instancji poczynił błędne ustalenia faktyczne. Okoliczności sprawy jawią się bowiem jako oczywiste. Z dywagacji Sądu nie da się przy tym wyprowadzić wniosku, iż kwestionuje on fakt wygaśnięcia zobowiązania podatkowego przez fakt jego dobrowolnej zapłaty przez podatnika. Sąd różni się jednak w ocenie konsekwencji prawnych tego faktu na tok postępowania ulgowego. Tym samym więc spór, jak wyżej zaznaczono, przesuwa się z poziomu ustaleń faktycznych na poziom subsumpcji prawa. Stąd też zarzut naruszenia przepisów art. 133 § 1 w zw. z art. 141 § 4 popsa jest chybiony.