Wyrok NSA z dnia 5 października 2006 r., sygn. II FSK 1227/05

Rozpatrując naruszenie art. 200 § 1 O.p. w aspekcie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, iż nie można z góry zakładać, jak to sugeruje autor skargi kasacyjnej, że każde naruszenia art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uchyleniem decyzji organu podatkowego. W każdej sprawie Sąd indywidualnie bada, czy naruszenie art. 200 § 1 O.p. mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Może to uczynić na podstawie art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (w skrócie ppsa).
Należy również podnieść, iż przepisy art. 200 § 1 i art. 150 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej są przepisami procesowymi, a nie jak to wskazał autor skargi kasacyjnej, przepisami prawa materialnego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Małgorzaty i Jacka B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 grudnia 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż organy podatkowe zasadnie wyłączyły z kosztów uzyskania przychodów wydatki podatnika związane z opłatami leasingowymi za korzystanie przez niego na podstawie umów leasingu operacyjnego z samochodów i sprzętu komputerowego. Sąd wyjaśnił, iż organy podatkowe są uprawnione do ustalenia rzeczywistego charakteru umów i ich analizy pod kątem przepisu prawa podatkowego dotyczących kosztów uzyskania przychodów. Analiza powyższa w sposób jednoznaczny wskazuje, iż celem przedmiotowych umów była sprzedaż obiektów leasingu, nie zaś jedynie czasowe odpłatne korzystanie przez leasingodawcę z określonego składnika majątkowego leasingodawcy. W rozpatrywanej sprawie instytucja leasingu została nadużyta i wykorzystana w celu ukrycia faktycznej spłaty wartości rzeczy w ratach leasingowych.