Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 843/05

Brak podstaw do uwzględnienia któregokolwiek z wniesionych zarzutów odnoszących się do prawa procesowego, na podstawie unormowań którego ustalany, oceniany i przedstawiany jest stan faktyczny sprawy, w szczególności przebieg i wyniki postępowania dowodowego, czyni zasadną konstatację, że strona wnosząca skargę kasacyjną nie zakwestionowała w niej w sposób prawnie skuteczny ocen Sądu l instancji, który, w niezaskarżonym zarzutem naruszenia art. 141 § 4 u.p.p.s.a. uzasadnieniu wyroku, podzielił oceny organów podatkowych, iż w sprawie niniejszej nie zaistniały przesłanki do subsumcji pod uniemożliwiające opodatkowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej unormowanie art. 14 ust. 2 umowy o unikaniu wzajemnego opodatkowania. Z tego samego powodu uznać należało, że właściwym i adekwatnym zarzutem naruszenia prawa procesowego nie zostały przez autora skargi kasacyjnej zakwestionowane prawnie skutecznie rozważania Sądu l instancji w obszarze wiarygodności i kompletności informacji udzielonej przez niemieckie służby skarbowe w trybie i na podstawie art. 23 ust. 1 przywoływanej umowy.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2005 r., wydanym w sprawie (sygn. akt) l SA/Sz 217/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Lutza P na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 26 stycznia 2004 r. utrzymującą w mocy decyzję Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 26 sierpnia 2003 r., którą określono skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 75533,80 zł.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że zasadniczą przyczyną wydania w stosunku do skarżącego wyżej wymienionej decyzji wymiarowej była informacja uzyskana od niemieckich władz skarbowych o wykonywaniu przez podatnika na rzecz jego niemieckiego pracodawcy K w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r., pracy najemnej na terytorium Rzeczpospolitej i uzyskiwaniu z tego tytułu wynagrodzenia w kwocie brutto 98624 DEM, który to dochód na mocy art. 14 ust 2 umowy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r., nr 31, poz. 163 ze zm., zwana dalej "umową o unikaniu podwójnego opodatkowania..") nie podlegał opodatkowaniu na terenie Niemiec.