Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 639/05

Nie sposób przyjąć, na co trafnie zwrócił uwagę pełnomocnik skarżącej, z powołaniem się na zasady techniki legislacyjnej, że wydatki na remont i modernizację, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32a cyt. ustawy nie odpowiadają treści tego samego pojęcia użytego w jej art. 27a ust. 1 pkt 1g. Powyższa uwaga nie podważa jednak ustalenia, że meble, nawet stanowiące zabudowę stałą, są elementem wyposażenia mieszkania. W ustawie (art. 21 ust. 1 pkt 32) mowa jest o modernizacji (przez co należy rozumieć unowocześnienie) lokalu, a nie jego wyposażenia w meble czy inne przedmioty.

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Danuty K na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zaskarżoną decyzją, wydaną w trybie odwoławczym, Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie utrzymał w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie określającą zobowiązanie podatkowe Danuty K w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia powołano przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 19 ust. 1, art. 28 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.