Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. II FSK 369/05

1. Odsetki mają charakter akcesoryjny, są ściśle powiązane z należnością główną w ten sposób, że ich istnienie jest uzależnione od funkcjonowania należności głównej. Charakter akcesoryjny świadczenia z tytułu odsetek nie pozwala na oderwanie go od należności głównej. W prawie podatkowym odsetki są konsekwencją zaistnienia zaległości podatkowej i dopóki ona istnienie dopóty istnieją również odsetki od niej. Rekapitulując, podstawą określenia odsetek jest m. in. wysokość zaległości podatkowej.
2. Określenie wysokości zaległości podatkowej i odsetek winno nastąpić w jednej decyzji.
3. Wydanie jednak odrębnej decyzji określającej wysokość odsetek nie naruszyło prawa. Zakwestionowano podstawę wyliczenia odsetek, czego konsekwencją jest konieczność ponownego określenia wysokości tych odsetek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 27 października 2003 roku, sygn. akt: SA/Sz 255/03 oddalił skargę V Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - Zakładu Pracy Chronionej z siedzibą w W na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 grudnia 2002 roku, Nr PP. 1.29-820/15/2002 w przedmiocie odsetek od zaległości podatkowej.

Z uzasadnienia wyroku wynika, iż decyzją z dnia 15 stycznia 2002 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie, określił spółce V zaległość podatkową z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiące od stycznia do lipca 2001 roku. Kolejną decyzją, również datowaną na dzień 15 stycznia 2002 roku, organ określił wysokość odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej we wskazanych kwotach, na dzień wydania decyzji ustalającej wysokość zaległości. Po rozpatrzeniu odwołania strony od decyzji określającej wysokość odsetek, Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie utrzymał w mocy rozstrzygnięcie l instancji. W motywach organ odwoławczy stwierdził, że podziela ustalenia organu l instancji w kwestii okresu pozostawania przez stronę w zwłoce z zapłatą zaległego podatku.