Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. I FSK 351/05

Podkreślić należy, iż świadczone usługi miały charakter reklamowy i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z przyjętymi ustaleniami faktycznymi, których stronie skarżącej nie udało się podważyć, nie ma podstaw aby uznać, że nastąpiło świadczenie usług na rzecz dzierżawców stacji. Z tych względów zarzut błędnego zastosowania art. 2 ust. 3 pkt 1 i art. 4 ust. 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, należy uznać za bezzasadny.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 31.01.2005 r., sygn. akt SA/Rz 1591/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę Spółki z o.o. "O." w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 30.09.2003 r. Nr L.IS.II/2-4408/99/03 w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2002 r. Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia 30.09.2003 r. nr L.IS.II/2-4408/99/03 Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej z dnia 27.05.2003 r. nr U.S.VT-3D-80/124/2003 określającą dla O. Sp. z o.o. z siedzibą w W. podatek od towarów i usług za styczeń 2002 r., tj. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres w wysokości 4.446.928 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 2.741 zł. Organy podatkowe zakwestionowały rozliczenie podatku od towarów i usług dokonane przez spółkę za styczeń 2002r. uznając, że w złożonej deklaracji VAT-7 Spółka zaniżyła, podatek należny o kwotę 5.098 zł. Spółka nie naliczyła i nie zadeklarowała bowiem podatku należnego w kwocie 4.921 zł z tytułu odprzedaży usług "uczestnictwa w Programie V, a ponadto nie zadeklarowała podatku należnego w kwocie 177 zł z tytułu sprzedaży oleju opałowego. W ocenie organów podatkowych Spółka zawyżyła również podatek naliczony o kwotę 4.040 zł, dokonując potrącenia podatku z naruszeniem obowiązujących terminów (w odniesieniu do trzech dowodów). W konsekwencji powyższego spółka zawyżyła wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres o kwotę 9.138 zł, a to obligowało organy podatkowe do nałożenia na podatnika zobowiązania dodatkowego w oparciu o art. 27 ust. 6 ustawy VAT.