Wyrok NSA z dnia 18 maja 2006 r., sygn. II OSK 29/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA Jacek Chlebny (spr.), Danuta Tryniszewska - Bytys, Protokolant Anna Wieczorek, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2005r., sygn. akt IV SA/Wa 560/05 w sprawie ze skargi D. O. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2005r., nr [...] w przedmiocie odmowy poświadczenia posiadania obywatelstwa polskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] września 2004r. nr [...], 3. zasądza od Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców na rzecz skarżącego D. O. kwotę 620 (słownie: sześćset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II OSK 29/06

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 lipca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. O. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2005 r. w przedmiocie odmowy poświadczenia posiadania obywatelstwa polskiego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców decyzją z dnia [...] stycznia 2005 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] września 2004 r. odmawiającą stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez D. O. Organ wskazał, że skarżący w 1965 r. wystąpił do Rady Państwa z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na niemieckie w związku z zamiarem wyjazdu na stałe do Niemiec. Następnie skarżący wyjechał na pobyt stały do RFN. Wyjazd nastąpił na podstawie dokumentu podróży wystawionego w dniu 23 stycznia 1965 r., z prawem jednokrotnego przekroczenia granicy. Po wyjeździe skarżący nabył obywatelstwo niemieckie. Zdaniem organów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 49 ze zm.), warunek uzyskania zezwolenia na zmianę obywatelstwa został spełniony, ponieważ skarżący otrzymał dokument podróży, wydany na podstawie uchwały nr 37/56 Rady Państwa z dnia 16 maja 1956 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego repatriantom niemieckim.