Wyrok NSA z dnia 21 wrzenia 2006 r., sygn. I GSK 2926/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Cysek (spr.) Sędziowie Jan Kacprzak NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 21 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] Spółki z o.o. w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 czerwca 2005 r. sygn. akt III SA/Gl 73/04 w sprawie ze skargi [...] Spółki z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 30 czerwca 2005 r., sygn. akt III SA/Gl 73/04, oddalił skargę [...] Spółki z o.o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2003 r., nr [...] w przedmiocie weryfikacji wartości celnej towaru.

W uzasadnieniu wyroku podano między innymi, że na podstawie zgłoszenia celnego dokonanego przez Spółkę [...] według dokumentu SAD z dnia 5 października 2000 r., nr [...], Dyrektor Urzędu Celnego w Katowicach objął procedurą dopuszczenia do obrotu towar - leki, przyjmując wartość celną towaru w zadeklarowanej przez spółkę wysokości, która odpowiadała wartości transakcyjnej udokumentowanej fakturą załączoną do zgłoszenia celnego, wystawioną przez eksportera - [...].

Naczelnik Urzędu Celnego w Katowicach decyzją z dnia 29 września 2003 r. nr [...] uznał powyższe zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej towaru i określił tę wartość w wysokości niższej od zadeklarowanej przez spółkę, uwzględniając upusty udzielone jej przez eksportera. Dyrektor Izby Celnej w Katowicach decyzją z dnia 22 grudnia 2003 r. utrzymał

w mocy decyzję organu celnego pierwszej instancji.

Sąd pierwszej instancji oddalając skargę spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach stwierdził, że organy celne nie dokonały błędnej interpretacji postanowień umów, na mocy których stronie skarżącej były udzielane upusty. Za trafne Sąd uznał ustalenie organów celnych, że eksporter zobowiązał się do udzielenia stronie skarżącej upustów na zasadzie stałej w umowie z 19 listopada 1998 r., a zakres zniżek i ich wysokość zostały sprecyzowane w umowie zawartej 1 maja 2001 r. z mocą wsteczną od 1 stycznia 2000 r. Z umów tych wynikało, iż upust był udzielony w wysokości 20% (pkt 1 umowy z 19 listopada 1998 r.), a następnie w wysokości 30% lub 40% (pkt 6.5 umowy z 1 maja 2001 r.). Rabat był zatem przyznany już w chwili dokonywania zgłoszenia celnego, a określenie jego wysokości następowało notami kredytowymi. Nie był to zatem tzw. rabat "ex post", kiedy czynność prawna będąca źródłem rabatu dokonywana jest po zgłoszeniu celnym towaru.