Wyrok NSA z dnia 12 padziernika 2006 r., sygn. II FSK 1242/05

1. Świadczenia zdrowotne są działaniami o charakterze medycznym. Wyżywienie i zakwaterowanie zapewniane kuracjuszom podczas pobytu w sanatorium, charakteru takiego nie mają.

2. Pomieszczenia zajęte na świadczenia w zakresie wyżywienia i zapewnienia pomieszczenia, nie będące świadczeniami zdrowotnymi, nie korzystają z preferencyjnej stawki opodatkowania, a status niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej nie przesądza o tym, że wszystkie budynki będące własnością takiego zakładu objęte korzystają z tej stawki podatku od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (spr.), Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA del. Krystyna Chustecka, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółdzielni Sanatoryjno-Wypoczynkowej "L." Sanatorium Uzdrowiskowe w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 czerwca 2005 r. sygn. akt I SA/Sz 761/04 w sprawie ze skargi Spółdzielni Sanatoryjno-Wypoczynkowej "L." Sanatorium Uzdrowiskowe w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 25 sierpnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2003 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2005 r., I SA/Sz 761/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Spółdzielni Sanatoryjno-Wypoczynkowej "L." Sanatorium Uzdrowiskowe w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 25 sierpnia 2004 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 28 maja 2004 r. ustalającą wymiar podatku od nieruchomości za 2003 r. Jak wskazano w uzasadnieniu, Spółdzielnia "L." posiada status niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej. Organy podatkowe uznały, iż wbrew twierdzeniom Spółdzielni, preferencyjnej stawce opodatkowania, określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podlega wyłącznie powierzchnia użytkowa pomieszczeń ośrodka zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych, tj. część medyczno-lecznicza budynków. Natomiast pozostałe pomieszczenia /części hotelowe, administracyjne, gastronomiczne, gospodarcze/ organy zakwalifikowały jako związane z działalnością gospodarczą inną niż świadczenie usług zdrowotnych i opodatkowały stawką najwyższą. Uzasadniając powyższą decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, iż nie można uznać za zajęte na świadczenie usług zdrowotnych pomieszczeń hotelowych, stołówek, kuchni, pomieszczeń administracyjnych itp., gdyż są one mniej lub bardziej związane z działalnością w tym zakresie, ale nie - zajęte na tę działalność. W ocenie organu odwoławczego, warunki świadczenia usług zdrowotnych w zakładzie tego typu, jaki prowadzi Spółdzielnia, są różne od tych świadczonych w szpitalach, czy też innych placówkach lecznictwa zamkniętego. W łóżkach i na stołówce nie są bowiem przeprowadzane na kuracjuszach żadne zabiegi wchodzące w skład pojęcia "udzielanie świadczeń zdrowotnych", sprecyzowanego w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Organ odwoławczy uznał, iż pomieszczenia hotelowe, gastronomiczne itd. służą Spółdzielni do prowadzenia w nich działalności gospodarczej na zasadach ogólnych, co - w ocenie tego organu - wynika jednoznacznie chociażby ze statutu, w którym obok udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia przewidziane jest świadczenie usług wczasowych, gastronomicznych i noclegowych, stąd pomieszczenia zajęte na te usługi nie są zajęte na udzielanie świadczeń zdrowotnych.