Wyrok NSA z dnia 2 marca 2006 r., sygn. I FSK 653/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Juliusz Antosik (spr), Sędzia WSA (del.) Dariusz Dudra, Protokolant Krzysztof Cisłak, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej ze skargi kasacyjnej spółki T. [Sp. z o. o. w G.] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 lutego 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 1536/02 w sprawie ze skargi spółki T. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] czerwca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 1997 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od spółki T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 5400 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2005 r., I SA/Gd 1536/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę spółki T. [Spółki z o.o. w G.] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] czerwca 2002 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 1997 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił przebieg postępowania w sprawie, podając, że podczas kontroli przeprowadzonej u podatnika stwierdzono, że w deklaracjach VAT-7 za styczeń - listopad 1997 r. Spółka wykazała zaniżoną wartość sprzedaży i podatku należnego. W konsekwencji powyższych ustaleń Inspektor Kontroli Skarbowej wydał decyzje z [...] marca 2002 r., w których określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń - grudzień 1997 r. w kwotach wyższych od wykazanych przez Spółkę w deklaracjach VAT-7 i ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Decyzje te zostały utrzymane w mocy wymienioną decyzją Izby Skarbowej, która podała, że skoro wykazano w deklaracjach zobowiązanie w zaniżonych kwotach, to zastosowanie miały art. 27 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Jednocześnie organ ten uznał, że Spółka nie udowodniła faktu wysłania korekt deklaracji do urzędu skarbowego, zatem nie doszło do naruszenia art. 81 Ordynacji podatkowej. Izba nie podzieliła też zarzutów odwołania o przeprowadzeniu postępowania kontrolnego bez ważnego upoważnienia i zawiadomienia, wskazując, że podejmowane próby przekazania prezesowi spółki upoważnienia w celu podpisania w związku z przedłużeniem jego ważności okazały się bezskuteczne z uwagi na zachowanie prezesa. Izba nie podzieliła także stanowiska Spółki, że decyzje Inspektora określały zobowiązanie podatkowe w zawyżonej wysokości, skoro podatek należny został określony na podstawie dokumentów i ewidencji dotyczących rozliczeń finansowych Spółki za 1997 r., znajdujących się w Sądzie Rejonowym w Gdańsku, a także kserokopii faktur wystawionych przez Spółkę uzyskanych od jej kontrahentów oraz kserokopii zapłaty należności wynikających z tych faktur, przy czym podatek naliczony został przyjęty zgodnie z deklaracjami VAT-7.