Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2006 r., sygn. II FSK 1027/05

1. Utrzymanie w mocy nieuchylonej części decyzji organu I instancji, jakkolwiek nie znajduje wprost oparcia w przepisach prawa, w tym w art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie stanowi naruszenia mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

2. Art. 48 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma charakter swoistego rodzaju wentyla bezpieczeństwa, dającego możliwość uwzględnienia sytuacji nadzwyczajnych, których nie uwzględniły przepisy regulujące powstanie obowiązku podatkowego w danym podatku. Tego rodzaju konstrukcja przepisu prawnego, praktycznie uchyla się od kontroli legalności sprawowanej przez sąd administracyjny, ponieważ negatywna decyzja w tej kwestii nie narusza prawa zarówno wtedy, gdy wypadki uzasadnione ważnym interesem podatnika wystąpiły, jak i wtedy gdy one nie wystąpiły. Należy jednak zaznaczyć, że zaskarżona decyzja w pełnym zakresie podlega badaniu co do jej zgodności z przepisami proceduralnymi, a zatem organ podatkowy nie jest zwolniony od prawidłowych ustaleń dotyczących powodów, które mają spowodować rozłożenie zaległości podatkowej na raty oraz sytuacji majątkowej podatnika, a następnie oceny, czy zagrozi to m.in. jego egzystencji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, NSA del. Anna Maria Świderska (sprawozdawca), , Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 maja 2005 r., sygn. akt I SA/Op 37/05 w sprawie ze skargi Pawła P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 20 grudnia 2004 r., (...) w przedmiocie ulgi płatniczej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Pawła P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 120 zł /słownie: sto dwadzieścia złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) zasądza od Pawła P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 250 /dwieście pięćdziesiąt/ złotych tytułem zwrotu wpisu od skargi kasacyjnej