Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2006 r., sygn. II FSK 361/05

Ostateczna decyzja administracyjna posiada - w swym założeniu - cechy trwałego rozstrzygnięcia i przysługuje jej przymiot domniemania prawdziwości ustaleń faktycznych, poczynionych w danej sprawie i stanowiących podstawę decyzji /art. 128 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Naruszenie tego domniemania, a w konsekwencji ostatecznej decyzji, w drodze wznowienia postępowania, może nastąpić jedynie w sytuacjach wyjątkowych i dlatego przepisy określające zakres stosowania tej instytucji nie mogą być poddawane wykładni rozszerzającej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Przemysłu Bawełnianego "Z." Spółki Akcyjnej z siedzibą w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2004 r. I SA/Bk 289/04 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Przemysłu Bawełnianego "Z." Spółki Akcyjnej z siedzibą w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 lipca 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej dotyczącej określenia straty za 1999 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Przedsiębiorstwa Przemysłu Bawełnianego "Z." S.A. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 lipca 2004 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej dotyczącej określenia straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

W dniu 11 marca 2004 r. do Izby Skarbowej w B. wpłynął wniosek Przedsiębiorstwa Przemysłu Bawełnianego "Z." S.A. w Z. o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B., postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2004 r., wznowił postępowanie i następnie, decyzją z dnia 11 maja 2004 r. (...), odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej z dnia 4 kwietnia 2004 r.