Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2006 r., sygn. I FSK 402/05

1. Rozporządzenie z dnia 22 grudnia 2000 r. o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 119 poz. 1259 ze zm./ rozszerzyło krąg podatników w stosunku do tego, który wynikał z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Pod rządami Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. rozszerzenie takie pozostaje jednak w oczywistej sprzeczności z treścią przepisu art. 217 ustawy zasadniczej.

2. W praktyce judykatury sądowoadministracyjnej możliwość odmowy zastosowania, w konkretnym przypadku, podustawowego przepisu z powodu jego sprzeczności z ustawą i Konstytucją jest w pełni aprobowana.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej "M." Spółki Jawnej w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2004 r., III SA/Wa 648/04 w sprawie ze skargi "M." Spółki Jawnej w S. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 20 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące od stycznia do grudnia 2001 r. i od stycznia do września 2002 r. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę WSA w Warszawie do ponownego rozpoznania; (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20.12.2004 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi M. sp. j. - Elżbieta M. i Dariusz M. w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 20.02.2004 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 23.09.2003 r., którą określono spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do grudnia 2001 r. oraz na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 20.02.2004 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 23.09.2003 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do września 2002 r.

W uzasadnieniu tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania podatkowego. W tych ramach wskazano, iż w wyniku kontroli skarbowej ustalono, że spółka w roku 2001 i 2002 dokonywała sprzedaży oleju opałowego na stacji paliw w S. przy użyciu odmierzacza paliw ciekłych, tzn. dystrybutora. Okoliczność tę kwestionowali wspólnicy spółki, wskazując, iż w rzeczywistości olej z odmierzacza nalewany był do pojemników plastikowych, w których następnie był sprzedawany. Organy skarbowe jednak odmówiły przeprowadzenia zawnioskowanych dowodów na powyższe, gdyż w ich ocenie jednoznacznie zostało wykazane, że sprzedaż oleju przez spółkę odbywała się przy użyciu odmierzacza paliw i takiej oceny nie mogły zmienić wyjaśnienia nabywców tego oleju, których przesłuchania domagali się wspólnicy spółki.