Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 856/05

1. Użyte w art. 26a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pojęcie "faktycznie poniesione w roku podatkowym" nie może być wiązane z początkowym terminem odliczenia wydatków faktycznie poniesionych, albowiem moment ten został uregulowany w zakresie budowy i rozbudowy w art. 26a ust. 3 pkt 2 i ust. 7 pkt 1 a w zakresie zakupu w art. 26a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Użyte w przepisie art. 26a ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażenia "nie później niż do dnia złożenia zgodnie z art. 45 zeznania o wysokości dochodu" oznacza, że po pierwsze ustawodawca wprowadził tutaj termin prawa materialnego, a po drugie uchybienie terminowi powoduje ten skutek, że nie można z odliczenia wydatków inwestycyjnych skorzystać po jego upływie.

 

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej, sprawy ze skargi kasacyjnej Marii J. i Waldemara J., od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 lutego 2005 r. I SA/Po 2965/02 w sprawie ze skargi Marii J. i Waldemara J. na decyzję Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 14 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. - oddala skargę kasacyjną.


UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 lutego 2005 r., I SA/Po 2965/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Marii i Waldemara J. na decyzję Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 14 listopada 2002 r., (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. Sąd ustalił, że podatnicy w zeznaniu podatkowym za 1999 r. złożonym dnia 2 maja 2000 r. odliczyli wydatki inwestycyjne m.in. na budowę apteki w kwocie 69.360,48 zł. W dniu 30 października 2000 r. złożyli korektę tego zeznania, w której nie wykazali powyższych wydatków inwestycyjnych. Z kolei w dniu 16 maja 2002 r. złożyli ponowną korektę zeznania podatkowego za 1999 r., ponownie wykazując w niej kwotę wydatków inwestycyjnych na budowę apteki w kwocie 69.360,48 zł i zmniejszając kwotę podatku z 78.185,80 zł do 54.999,40 zł i wnieśli o stwierdzenie nadpłaty. Urząd Skarbowy w Ż. ustalając, że Maria J. zawarła dwie umowy w dniach 3 grudnia 1999 r. i 21 czerwca 2000 r. z "J." - Jan K. na budowę lokalu użytkowego i na poczet pierwszej z nich wpłaciła zaliczkę na podstawie faktury z dnia 31 grudnia 1999 r., zaś do przeniesienia własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość doszło dopiero aktem notarialnym z dnia 28 grudnia 2000 r., stwierdził, że umowa zawarta w dniu 3 grudnia 1999 r. zobowiązywała podatniczkę do przedpłat na poczet zakupu lokalu użytkowego, co oznacza, że zgodnie z art. 26a ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, wydatki te mogły być odliczone dopiero w roku podatkowym, w którym następuje przeniesienie na podatnika własności tego lokalu. Dlatego decyzją z dnia 2 lipca 2002 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00