Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. I FSK 924/05

Wykładnia prawa dokonana przez Sąd Najwyższy w wyrokach wydanych przed 1 stycznia 2004 r. w wyniku rozpoznania rewizji nadzwyczajnych od wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego wiąże wojewódzkie sądy administracyjne przy rozpoznawaniu spraw, w których została ona wyrażona.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Towarzystwa Finansowo-Leasingowego S.A. w Z.-G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2005 r. III SA/Wa 2425/04 w sprawie ze skargi Towarzystwa Finansowo-Leasingowego S.A. w Z.-G. na decyzję Ministra Finansów z dnia /bez dnia/ października 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 1995 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2000 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług Pierwszy Urząd Skarbowy w Z.-G. określił Towarzystwu Finansowo-Leasingowemu Spółce Akcyjnej w Z.-G. za grudzień 1995 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym podlegającą zwrotowi, wysokość kwoty podatku wynikającej z art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa o podatku od towarów i usług/, zaległość podatkową wraz z odsetkami za zwłokę oraz dodatkowe zobowiązanie podatkowe. W wyniku odwołania od tej decyzji Izba Skarbowa w Z.-G. w dniu 20 grudnia 2000 r. wydała decyzję, którą uchyliła decyzję organu I instancji w części dotyczącej podatku należnego oraz określiła prawidłową wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podlegającą zwrotowi, wysokość zobowiązania podatkowego określonego na podstawie art. 33 ustawy o podatku od towarów i usług, zaległość podatkową, odsetki za zwłokę oraz dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług.

9 lutego 2001 r. Towarzystwo Finansowo-Leasingowe S.A. w Z.-G. złożyło do Ministra Finansów wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 20 grudnia 2000 r. Zarzuty strony /wynikające z wniosku oraz uzupełniane i zmieniane pismami składanymi w toku postępowania/ oparte były na podstawie wskazanej w art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm., powoływanej dalej jako Ordynacja podatkowa/. W ocenie strony decyzja Izby Skarbowej naruszała w sposób rażący art. 33 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, par. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od zakładów pracy chronionej /M.P. 1995 nr 2 poz. 27, zwanego dalej zarządzeniem Ministra Finansów z 1994 r./ w zw. z art. 33 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto w ocenie strony doszło do rażącego naruszenia art. 68 par. 1 Ordynacji podatkowej z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego. Naruszony został także art. 233 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez uchylenie tylko w części decyzji organu I instancji i określenie prawidłowej wysokości zobowiązania przez organ odwoławczy. W ten sposób w ocenie strony w obrocie prawnym znalazły się jednocześnie dwie decyzje w tej samej sprawie. Ponadto strona stwierdziła, iż brak było podstaw do naliczania odsetek za zwłokę od nienależnie zwróconej podatniczce nadwyżki podatku należnego nad naliczonym.