Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2005 r., sygn. FSK 2443/04

Prawidłowe wskazanie podstaw kasacji jest elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej, właściwym tylko dla niej i nie ulegającym sanacji Przepisy o skardze kasacyjnej są w wysokim stopniu sformalizowane. Dlatego też ustawodawca, mając na względzie ochronę strony przed ryzykiem niewłaściwego, nieprecyzyjnego sformułowania zarzutów skargi, uniemożliwiającym jej rozpoznanie, wprowadził tzw. przymus adwokacki.

Postanowieniem z dnia 10 września 2004 r., sygn. akt I SA/Gd 483/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę Andrzeja B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2004 r. w przedmiocie postępowania restrukturyzacyjnego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż zarządzeniem z dnia 20 sierpnia 2004 r. Skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu w kwocie 500 zł z pouczeniem, że nieuzupełnienie powyższego braku w terminie 7 dni spowoduje odrzucenie wniesionej skargi. Powyższe wezwanie uznano za doręczone w dniu 31 sierpnia 2004 r. z uwagi na niepodjęcie w terminie przesyłki awizowanej przez pocztę. Ponieważ skargi nie opłacono w wyznaczonym terminie, podlegała ona odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej u.p.p.s.a.