Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 marca 2005 r., sygn. FSK 1684/04

1. Upadły nadal pozostaje podatnikiem mimo utraty z mocy prawa zarządu i możliwości korzystania oraz rozporządzania swoim majątkiem na rzecz syndyka masy upadłości.
2. Jeśli strona skarżąca wskazała konkretny przepis prawa, który jej zdaniem został naruszony, to Naczelny Sąd Administracyjny nie jest władny badać czy w sprawie nie naruszono innego przepisu, nawet jeśli z opisu naruszenia prawa wynikałoby, iż w istocie zarzuty powinny być skierowane wobec innego przepisu.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 maja 2004 r. sygn. akt I SA/Lu 704/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 20 listopada 2003 r. Nr PP.2-4407/186/03 i poprzedzającą ją decyzję Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 14 lipca 2003 r. Nr P1/4400/403/03 - obie w części określającej "H" Sp. z.o.o. w likwidacji z/s w L. zobowiązanie podatkowe za sierpień 2001 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ten miesiąc w kwocie 7 357 zł oraz oddalił skargę w pozostałej części. W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił stan sprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie wyżej wymienioną decyzją z dnia 20 listopada 2003 r. utrzymał w mocy decyzję Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 14 lipca 2003 r. w zakresie określenia podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 1999 r. oraz styczeń, kwiecień i sierpień 2001 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za te miesiące. Organ podatkowy drugiej instancji stwierdził, że zarzuty syndyka masy upadłości zawarte w odwołaniu, iż sprzedaż towarów używanych korzystała ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług, zaś sprzedaż przedsiębiorstwa była w ogóle wyłączona spod działania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 1 l, poz. 50, ze zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT, były w świetle ustaleń dokonanych w postępowaniu chybione.Syndyk nie okazał dowodów zakupu zbywanych rzeczy ruchomych, co uniemożliwiło określenie stawki podatku VAT. Twierdzenie syndyka o zakupie tych rzeczy przed wejściem w życie ustawy nie zostało udowodnione. Akt notarialny, na który powoływał się syndyk jako na dowód co do okoliczności ustalenia sposobu i czasu nabycia przez spółkę zakwestionowanych ruchomości, również nie wyjaśnił tych kwestii. W tym stanie rzeczy brak było możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 tej ustawy.Organ drugiej instancji za bezpodstawne uznał także zarzuty naruszenia przez Trzeci Urząd Skarbowy w Lublinie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT gdyż w sytuacji gdy ze sprzedaży zostały wyłączone na podstawie zawartej umowy wierzytelności oraz rzeczy ruchome takie jak: klawiatura do komputera, kasa metalowa, wózek paletowy, kasy fiskalne nie było mowy o sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00