Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2286/04

Uniemożliwienie skarżącemu wypowiedzenia się w ciągu 7 dni, przewidzianych w art. 200 § 1 doprowadziło do wydania wadliwej decyzji, to tym bardziej znacznie dłuższy okres, jaki upłynie między datą doręczenia mu decyzji, a datą rozpoznania sprawy przez Sąd, umożliwi mu przygotowanie wypowiedzi, wykazującej wadliwość wydanej decyzji.
Pozbawienie prawa strony do bezpośredniego wypowiedzenia się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego przed wydaniem decyzji przez organ II instancji stanowiło naruszenie art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej.

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 czerwca 2004 r., sygn. akt I SA/Gd 200/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Spółki na decyzje Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2001 r. nr od IS.PP/PU/82/1263 V AT/01/02 do IS.PP/PU/82/1273 YAT/01/02 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca i od września do grudnia 2000 roku.

Jak wynika z akt sprawy Izba Skarbowa w Gdańsku, decyzjąz dnia 19 grudnia 2001 r. utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Zdaniem organu odwoławczego spór, co do zakwalifikowania płyt dołączonych do czasopisma jako przekazanych na potrzeby reklamy czy też jako sprzedawanych, nie ma znaczenia dla rozliczenia VAT, skoro zarówno sprzedaż towarów, jak i ich przekazanie na potrzeby reklamy opodatkowane jest stawką 22%. Zarówno przyjęty przez organ I instancji jako podstawa do: określenia podstawy opodatkowania art. 15 ust 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) jak i wskazany przez Spółkę, jako właściwy, art. 15 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, odwołują się do tej samej podstawy opodatkowania, czyli do przeciętnych cen sprzedaży stosowanych na danym rynku, czy w obrotach z głównym odbiorca. Zatem w obydwóch przypadkach podstawą opodatkowania jest cena sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Tymczasem Spółka jako podstawę opodatkowania przyjęła koszt wydania płyty, a nie cenę sprzedaży. Ponieważ występujące na rynku płyty CD-ROM do nauki języków obcych posiadają nieporównywalne cechy Inspektor prawidłowo obliczyła kwotę wynikającą ze sprzedaż} płyt w oparciu o strukturę poniesionych kosztów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00