Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. I OSK 268/05

1. Z konstytucyjnej zasady praworządności wynika, że nie mogą ostać się w obrocie prawnym akty władzy publicznej, które w sposób kwalifikowany naruszają przepisy prawa. Ochrona praw nabytych może stanowić przesłankę sanacji naruszenia prawa ale tylko o tyle o ile nie godzi w urzeczywistniane zasady sprawiedliwości społecznej. Jeżeli zatem dochodzi do naruszenia praw jednostki, w wyniku którego inna jednostka nabywa prawa niezbędne jest rozważenie takiego stosowania przepisów prawa, które przywraca zasady sprawiedliwości społecznej. Pozbawienie zatem prawa własności w wyniku kwalifikowanego naruszenia prawa musi uwzględniać reguły przywrócenia sprawiedliwości społecznej, którą trzeba odnosić też do spraw indywidualnych.

2. Nieodwracalnego skutku prawnego nie można wyprowadzić ze scalenia geodezyjnego gruntu wywłaszczonego z innymi gruntami. Nie stanowi to skutku prawnego, a można to rozpoznawać jedynie w zakresie skutków faktycznych, które mogą być odwrócone.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz, Sędziowie NSA Barbara Adamiak /spr. /, Teresa Kobylecka, Protokolant Urszula Radziuk, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2005r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Morskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. sygn. akt I SA 33/03 w sprawie ze skargi Morskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w G. i Prezydenta Miasta G. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 18 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i ustaleniu odszkodowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I OSK 268/05

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z 28 listopada 2002 r., (...) na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 127 par. 3 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku Morskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w G. oraz Zarządu Gminy Miasta G. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z 3 października 2002 r., (...) stwierdzającą nieważność decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. - Urząd Spraw Wewnętrznych z 10 lutego 1967 r. (...), orzekającej o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w G. przy ul. B. 14 i o ustaleniu odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wywodził, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy należy stwierdzić, że zarzuty zawarte we wnioskach Morskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w G. i Zarządu Miasta G. są nieuzasadnione.