Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. I OSK 557/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Henryk Dolecki (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2004 r. sygn. akt IV SA/Gl 818/04 w sprawie ze skargi Sławomira Z. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia 21 marca 2002 r. (...) w przedmiocie wydalenie ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 1 grudnia 2004 r. po rozpoznaniu skargi Sławomira Z. uchylił orzeczenie z dnia 21 marca 2002 r. Komendanta Wojewódzkiej Policji utrzymujące w mocy orzeczenie z dnia 22 stycznia 2002 r. Komendanta Miejskiego Policji w B. o uznaniu Sławomira Z. winnym popełnienia zarzucanych czynów o znamionach przestępstwa i wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

W uzasadnieniu Sąd podał, że Komendant Miejski Policji w B. działając na podstawie par. 24 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów /Dz.U. 1998 nr 4 poz. 14/, orzekł o wydaleniu Sławomira Z. ze służby. Organ dyscyplinarny wskazał, że Prokurator Okręgowy w K. przedstawił obwinionemu 19 zarzutów o przestępstwa kryminalne, w tym o kierowanie zorganizowaną, zbrojną grupą przestępczą. W dniu 20 grudnia 2001 r. Sąd Rejonowy zastosował wobec Sławomira Z. areszt tymczasowy na okres 3 miesięcy. Przeprowadzone postępowanie dyscyplinarne pozwoliło stwierdzić, że fakt popełnienia zarzucanych obwinionemu czynów jest oczywisty. W myśl art. 132 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ odpowiedzialność dyscyplinarna policjantów jest niezależna od odpowiedzialności karnej, a w art. 134 ust. 1 pkt 10 tej ustawy przewidziana jest kara dyscyplinarna wydalenia ze służby, to wobec oczywistości czynów o znamionach przestępstwa niemożliwe jest dalsze pozostawanie obwinionego w służbie /par. 21 ust. 2 cyt. rozporządzenia/. Po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez Sławomira Z. organ odwoławczy, działając na podstawie par. 32 ust. 3 pkt 1 cyt. rozporządzenia utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie, uznając, że charakter zarzucanych policjantowi czynów nie pozwala przyjąć, iż jest on osobą o nieposzlakowanej opinii, co zgodnie z art. 25 ustawy o Policji jest warunkiem koniecznym do pełnienia służby. Stosując tymczasowe aresztowanie Sąd Rejonowy w K. stwierdził, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do uznania, że obwiniony dopuścił się zarzucanych mu czynów. Przyjmując oczywistość popełnienia czynów przestępczych, organ odwoławczy uwzględnił również inne dowody "w postaci wydanych w toku postępowania karnego postanowień, o przedstawieniu kom. Sławomirowi Z. zarzutów i tymczasowym aresztowaniu policjanta".