Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. OSK 1243/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka (spr.), Sędziowie NSA Zbigniew Rausz, Izabela Kulig Maciszewska, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2004 r. sygn. akt 3/II SA/Lu 1395/03 w sprawie ze skargi Leszka P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 30 września 2003 r. (...) w przedmiocie kary pieniężnej. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2. zasądza od Leszka P. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. kwotę 540 zł. /pięćset czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 23 kwietnia 2004 r., 3/II SA/Lu 1395/03, uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 30 września 2003 r., (...) oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia 9 sierpnia 2003 r., (...) w przedmiocie kary pieniężnej wymierzonej Leszkowi P.

Uzasadniając powyższe orzeczenie, sąd podkreślił, iż decyzja będąca przedmiotem zaskarżenia, wydana na podstawie art. 13 ust. 2a i 2b ustawy z dnia 21 marca 1985 r. - o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./, ma charakter decyzji związanej, a więc takiej, którą uprawniony organ ma obowiązek wydać w razie stwierdzenia określonego stanu faktycznego. Wobec jednak naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a w konsekwencji naruszenia prawa materialnego decyzje organów obu instancji podlegają uchyleniu. Wydanie decyzji w toku postępowania administracyjnego winno być poprzedzone zebraniem materiału dowodowego oraz jego wszechstronnym rozważeniem i oceną w myśl art. 7, 77 par. 1 i 80 Kpa, dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego, zaś zastosowanie wskazanych zasad powinno znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu rozstrzygnięcia. Sąd zarzuca organom celnym naruszenie przepisów postępowania polegających na wydaniu przedmiotowych decyzji w oparciu o dowody, w stosunku do których niemożliwa jest weryfikacja i w konsekwencji nie mogą one stanowić miarodajnego źródła dla ustalenia stanu faktycznego.