Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. II OSK 964/05

Odmowa udzielenia zezwolenia na osiedlenie się cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania takiej zgody i który posiada prawo do pobytu w Polsce na podstawie innego tytułu /zezwolenie na pobyt czasowy/, nie narusza art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. /Dz.U. 1993 nr 61 poz. 284 i 285 ze zm./ tylko przez to że zezwolenie na osiedlenie się uprawnia do podjęcia pracy, a podjęcie pracy przez cudzoziemca przebywającego na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony jest uzależnione od uzyskania indywidualnego zezwolenia.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jeleny S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2005 r. V SA/Wa 329/05 w sprawie ze skargi Jelena S. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 9 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie - oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, oddalił skargę Jeleny S. na decyzję Prezesa Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 9 lipca 2003 r., (...), o odmowie udzielenia zezwolenia na osiedlenie się.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z 9 lipca 2003 r. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody M. z 26 października 2001 r. w sprawie odmowy udzielenia Jelenie S., obywatelce Federacji Rosyjskiej, zezwolenia na osiedlenie się. Uzasadniając odmowę stwierdzono, że pobyt Jeleny S. trwał 3 lata i 1 miesiąc, dlatego wnioskodawczyni nie spełnia formalnego wymogu, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, to jest wymogu pobytu przez okres co najmniej 5 lat na podstawie wiz lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że pobyt wnioskodawczyni nie był pobytem na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną, ponieważ instytucji takiej nie przewidywała ustawa w momencie przyjazdu wnioskodawczyni do Polski /luty 1998 r./, a tylko na pobyt na podstawie takiego zezwolenia może trwać jedynie 3 miesięcy dla uzyskania zezwolenia na osiedlenie się.