Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2005 r., sygn. OSK 1461/04

1. Uznanie administracyjne jest określoną sferą swobody pozostawionej organowi administracyjnemu, ale nie oznacza prawa organu do dowolności działania. Jest bowiem działaniem, które powinno być uzasadnione wszelkimi ustalonymi przesłankami faktycznymi i celowościowymi. Nie ma wątpliwości co do prawidłowości ustalenia przesłanek przedmiotowych, ale również zasadnie sąd I instancji przyjął, iż nie ma istotnych wątpliwości co do możliwości przyznania skarżącemu świadczenia z pomocy społecznej w określonej wysokości. Znajdujące się bowiem dane co do wysokości środków pieniężnych na ten rodzaj pomocy oraz co do liczby osób, które ją w danym okresie uzyskały, są wystarczającymi dowodami do ustalenia, czy przyznając zasiłek celowy skarżącemu w danej wysokości nie zostały przekroczone granice uznania administracyjnego. Przy tak skromnych środkach finansowych i liczbie podopiecznych nie może bowiem budzić istotnych wątpliwości ta okoliczność.

2. Przepis art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ pozwala na przeprowadzenie dowodów uzupełniających z dokumentów tylko w sytuacji, gdy jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości w sprawie.