Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. II GSK 310/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.), Sędziowie NSA Tadeusz Cysek, Kazimierz Jarząbek, Protokolant Ann Wróblewska, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 2322/04 w sprawie ze skargi C. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 grudnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 maja 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 2322/04 stwierdził nieważność decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 1 września 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ZUS oraz określił, że decyzja ta nie podlega wykonaniu w całości.

W uzasadnieniu wyroku Sąd oparł się na następującym stanie faktycznym sprawy.

Decyzją z dnia 16 lipca 2004 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku C. K. odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że przedstawione przez we wniosku argumenty nie spełniają przesłanek wynikających art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, ze zm), dalej: u.s.u.s. Obecny brak możliwości zapłaty nie przesądza bowiem o trwałej nieściągalności zobowiązań, a wiek skarżącego uzasadnia przypuszczenie, ze zaległości zostaną uregulowane, np. w układzie ratalnym.