Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2005 r., sygn. I FSK 196/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędziowie NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Wiktora S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2004 r. sygn. akt III SA 31/03 w sprawie ze skargi Wiktora S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Wiktora S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 /stu osiemdziesięciu/ złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26.05.2004 r., III SA 31/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Wiktora S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 28.11.2002 r., (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek od towarów i usług.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia w pierwszej kolejności nawiązano do okoliczności sprawy.

W tych ramach zauważono, że ostateczną decyzją Izby Skarbowej w B. z dnia 21.06.2000 r. organy podatkowe zakwestionowały prawo podatnika do rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z szczegółowo opisanych faktur wystawionych przez ZPChr "D." w W. i w związku z tym określiły należne zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług oraz zaległość podatkową w tym podatku za grudzień 1994 r.

W dalszej kolejności wskazano, że wnosząc o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji strona powołała się na rażące naruszenie uregulowań w zakresie procedury jak też uchybienie przepisom art. 42 ust. 3 oraz 175 ust. 1 Konstytucji RP i art. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

W rozpatrzeniu tego wniosku organy podatkowe obu instancji nie dopatrzyły się podstaw do przyjęcia, iż decyzja ostateczna dotknięta jest wadami, które mogłyby powodować konieczność stwierdzenia jej nieważności. Wady muszą bowiem tkwić w samej decyzji a nie w postępowaniu, które poprzedzało jej podjęcie. Poza tym w ocenie Ministra Finansów wady te muszą mieć charakter materialnoprawnym, a nie proceduralny.