Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2005 r., sygn. FSK 1935/04

Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy złożony na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz. U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./ nie może być zaliczony do środków odwoławczych, mimo że stosuje się do jego rozpoznania odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczące odwołań, nie spełnia on bowiem warunków niezbędnych do uruchomienia toku instancji, a także różni się od odwołania między innymi tym, że nie ma konstrukcji względnie dewolutywnej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędziowie NSA Jan Rudowski, Jan Zając (spr.), Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2004 r. sygn. akt III SA 2241/02 w sprawie ze skargi M.C. Spółki Cywilnej - S.S., M. W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 15 lipca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. zasądza od M.C. Spółki Cywilnej - S. S., M. W. na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kwotę 440 zł /czterysta czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.