Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2005 r., sygn. FSK 942/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Jacek Brolik (spr.), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Marianny i Zbigniewa S. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 6 listopada 2003 r., sygn. akt I SA/Ka 2132/02 w sprawie ze skargi Marianny i Zbigniewa S. na decyzję Izby Skarbowej w K. /Ośrodek Zamiejscowy w B./ z dnia 31 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sygn. akt FSK 942|/04

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 stycznia 2002 r.(...) Urząd Skarbowy w T. określił Mariannie i Zbigniewowi S. należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 1998 r. w wysokości 35.321 zł, zaległość w tym podatku w kwocie 20.747,30 zł, oraz odsetki za zwłokę w kwocie 609,20 zł od zaległości podatkowej pozostającej do zapłaty na dzień wydania decyzji.

Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 207, art. 21 par. 1 i par. 3, art. 53 par. 1 i par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wywiódł /między innymi/, że nie uwzględnił odliczenia od dochodu p. S. łącznej kwoty 30.000 zł wykazanej w zeznaniu jako wartości renty zawartej z jego ojcem /Janem S./, matką /Genowefą S./ oraz teściową /Stanisławą St./. W każdym przypadku przedmiotem umowy była kwota 20.000 zł płatna do 22 grudnia 1997 r. w kwocie 10.000 zł oraz do 1 czerwca 1998 r. i do 20 grudnia 1998 r. po 5.000 zł /świadczenia te jednakże zostały wypłacone w całości w grudniu 1998 r./ W odwołaniu od tej decyzji podatnicy zakwestionowali /między innymi/ ustalenia i oceny organu podatkowego I instancji odnośnie /spornych/ umów renty i związanego z tym odliczenia od podstawy opodatkowania wartości przedmiotu tych umów. Izba Skarbowa nie uwzględniła odwołania i utrzymała w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.