Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2005 r., sygn. I FSK 250/05

1. Uprawnienie wynikające z art. 178 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ /prawo do przeglądania akt sprawy/ jest uprawnieniem niezależnym od ustanowionego w art. 200 par. 1 Ordynacji podatkowej /prawa do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego/. Prawo strony do przeglądania akt sprawy przysługuje w każdym stadium postępowania i tylko od strony zależy sposób korzystania z tego prawa, czy czynić to będzie na bieżąco /wielokrotnie/ w trakcie całego postępowania, czy jednorazowo przed wydaniem decyzji, czy też w ogóle nie będzie z niego korzystała.

2. Okoliczność nieuczestniczenia przez stronę lub jej pełnomocnika w przesłuchaniach świadków nie może mieć przesądzającego znaczenia dla konieczności ponownego przesłuchania tych samych świadków - tym razem z udziałem strony /jej pełnomocnika/; wybór skorzystania lub nie z prawa do udziału w przeprowadzeniu dowodu z zeznań świadka, w tym zadawania mu pytań, należy wyłącznie do strony. Miałoby to znaczenie, gdyby wystąpiły nieprawidłowości w zawiadomieniu strony o miejscu i terminie przeprowadzenia tego dowodu lub zaszłyby istotne przeszkody w udziale strony w tej czynności.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Sławomira G. i Andrzeja W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 grudnia 2004 r., I SA/Gd 1170/01 w sprawie ze skargi Spółki Cywilnej "M." Sławomir G., Andrzej W. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 12 czerwca 2001 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 1998 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2004 r., I SA/Gd 1170/01, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku - po rozpatrzeniu skargi spółki cywilnej "M." Sławomir G. i Andrzej W. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 12 czerwca 2001 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 1998 r. - uchylił tę decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z 16 marca 2001 r. w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe, a w pozostałym zakresie skargę oddalił.