Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2691/04

1. Porównanie treści poszczególnych liter w pkt 2 ust. 1 art. 51 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala na przyjęcie stanowiska, że do definiowania określonych czynności jako robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą nie jest wymagane odwoływanie się do klasyfikacji statystycznych. W ust. od 2 do 4 w art. 51 wprowadzono bowiem własne definicje pojęć zastosowanych w ust. 1 pkt 2 tego artykułu. W przypadku gdyby te definicje okazały się niewystarczające do ustalenia treści normy wynikającej z art. 51 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, nie ma przeszkód w skorzystaniu z wszelkich dostępnych metod wykładni, także o charakterze systemowym i to zarówno w obrębie prawa podatkowego, jak i innych gałęzi prawa. Zasada autonomii prawa podatkowego nie stoi temu na przeszkodzie w sytuacji gdy w przepisach podatkowych ustawodawca nie wprowadza kompleksowej regulacji pozwalającej na ustalenie treści obowiązującej normy.

2. Jako dodatkowy argument przemawiający w rozpatrywanej sprawie za traktowaniem czynności związanych z trwałą zabudową wnęk jako czynności związanych z remontem i modernizacją lokalu mieszkalnego, a nie wytwarzaniem towaru - rzeczy ruchomej, jaką stanowią meble, może posłużyć porównanie regulacji zawartej w powołanej ustawie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cel wprowadzenia obu regulacji podatkowych, zarówno obniżonej w art. 51 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy do 7 procent stawki opodatkowania w podatku od towarów i usług, jak i zmniejszania podatku dochodowego w związku z wydatkami na potrzeby mieszkaniowe podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych był podobny. Unormowania te miały przyczyniać się do rozwijania budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim poprawy warunków mieszkaniowych ludności i podniesienia standardów w tej dziedzinie.