Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2005 r., sygn. FSK 1889/04

1. Renta ma charakter ulgi powszechnej, możliwej do skorzystania po spełnieniu kilku warunków ustawowych. W przypadku spełnienia tych warunków organy podatkowe nie mają prawa badać innych okoliczności sprawy.

2. Istotną cechą postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej jest związanie Sądu II instancji granicami skargi kasacyjnej o czym stanowi art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Oznacza to związanie zarówno wnioskami skargi kasacyjnej jak i jej podstawami. Zasada ta wyznacza kierunki badania zaskarżonego orzeczenia przytoczonymi podstawami.

3. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych nie może nastąpić poprzez zarzut naruszenia prawa materialnego, mogłaby być ona skuteczna wyłącznie w ramach podstawy kasacyjnej określonej w art. 174 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Podniesione w uzasadnieniu skargi kwestie dotyczące ustaleń faktycznych dokonanych w zakresie przyczyn zawarcia umów i charakteru wypłaconych przez skarżących świadczeń nie podlegają rozpoznaniu w tym postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Katarzyny i Piotra K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 marca 2004 r. SA/Sz 1426/02 w sprawie ze skargi Katarzyny i Piotra K. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 14 maja 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. - oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Katarzyny i Piotra K. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 14 maja 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że Urząd Skarbowy w Ch., decyzją z dnia 18 stycznia 2002 r. wydaną na podstawie art. 21 par. 1 pkt 1 i par. 3, art. 47 par. 3, art. 51 par. 1 pkt 1, art. 52 par. 1 pkt 1, art. 53 par. 1, art. 56 par. 1 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 1, art. 3 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 8 lit. "a", art. 22 ust. 2, ust. 9 pkt 3, art. 26 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 pkt 1, art. 27 ust. 1, ust. 1a, art. 27a ust 1 pkt 1 lit. "g", pkt 3 lit. "b", lit. "d", lit. "e", ust. 3 pkt 1 lit. "d", lit. "f" i lit. "g", pkt 3, ust. 4, ust. 6, ust. 7 pkt 1 i pkt 2, ust. 8 i 9, art. 45 ust. 1, ust. 4 i ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ określił Katarzynie i Piotrowi K. podatek dochodowy od osób fizycznych za 1999 r. w wysokości 38.008,70 zł i zaległość podatkową w tym podatku w kwocie 30.949,10 zł.