Postanowienie NSA z dnia 26 lipca 2005 r., sygn. I FZ 341/05

Z art. 67 par. 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ oraz par. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym /Dz.U. nr 62 poz. 697 ze zm./ w zw. z art. 65 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika jednoznacznie, iż ustawodawca dopuścił korzystanie tylko z takich adresów do doręczeń, w których będzie istniała realna możliwość zastania adresata bądź innej osoby uprawnionej do odbioru przesyłki. Skrytka pocztowa nie spełnia powyższych warunków, dlatego też nie powinna być w ogóle dopuszczona jako adres do doręczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I Izby Finansowej zażalenia "C.D." sp. z o.o. w B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 31 października 2003 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić termin do wniesienia skargi.