Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2004 r., sygn. OSK 573/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.), , Sędziowie NSA Edward Janeczko, Leszek Włoskiewicz, Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Oddziału Rejonowego w G. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 2004 r. sygn. akt 3 II SA/Gd 2820/00 w sprawie ze skargi Romualda D. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego w G. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 17 października 2000 r. (...) w przedmiocie prawa do osobnej kwatery stałej oddala skargę kasacyjną i zasądza od Dyrektora Oddziału Rejonowego w G. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz Romualda D. kwotę 120 /słownie: sto dwadzieścia/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

OSK 573/04

U Z A S A D N I E N I E

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 11 lutego 2004 r. 3 II SA/Gd 2820/00 uchylił decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy w G. z dnia 17 października 2000 r. (...)w przedmiocie prawa do osobnej kwatery stałej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że Romuald D. w dniu 12.06.2000 r. zwrócił się do Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. z wnioskiem o wydanie decyzji stwierdzającej zachowanie prawa do kwatery. Z uwagi na to, że zainteresowany nie dokonał zwrotu uzyskanej pomocy finansowej Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej wydał decyzję z dnia 18 sierpnia 2000 r. stwierdzającą, że Romuald D. nie zachował prawa do osobnej kwatery stałej.

Od decyzji tej odwołał się Romuald D. stwierdzając, że z zawodowej służby wojskowej został zwolniony w związku z nabyciem uprawnień do emerytury wojskowej przed 1996 r. Nie można zatem w jego przypadku stosować przepisów obowiązujących od 1 stycznia 1996 r. Na mocy art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych z mocy prawa z dniem 8.08.1986 r. zachował uprawnienia do osobnej kwatery stałej. Nadto ówczesna ustawa nie zawierała przy tym odpowiednika art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym zachowanie uprawnień nie musiało być potwierdzone decyzją administracyjną. Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. decyzją z dnia 17.10.2000 r. opartą na art. 13 ust. 4 i 5 pkt 2, art. 24 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.