Wyrok NSA z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. OSK 425/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms, , Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka, Zbigniew Rausz (spr.), Protokolant Agnieszka Majewska, po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej "W." w W. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2003 r. sygn. akt II SAB 199/03 w sprawie ze skargi Ludwika P. na bezczynność Spółdzielni Mieszkaniowej "W." w W. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 listopada 2003 r. II SAB 199/03 zobowiązał Spółdzielnię Mieszkaniową "W." w W. do udzielenia Ludwikowi P. odpowiedzi na jego pismo z 27 czerwca 2001 r. odnośnie przyczyn niewywieszenia w biurze Spółdzielni i na tablicach ogłoszeniowych uchwały Rady Nadzorczej z dnia 21 czerwca 2001 r. o unieważnieniu wyborów przedstawicieli OZP z grupy członkowskiej Nr 1 osiedla "G." w terminie 7 dni od zwrotu akt sprawy.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że skarżący wystąpił 27.06.2001 r. do Spółdzielni Mieszkaniowej "W." w W. o wyjaśnienie, dlaczego jej rada nadzorcza nie zawiadomiła członków spółdzielni o przyjętej uchwale z 21.06.2001 r. w sposób określony w par. 11 ust. 7 statutu tj. przez wywieszenie tej uchwały w biurze spółdzielni i na tablicach ogłoszeniowych. Z braku reakcji na to wystąpienie wniósł on skargę na bezczynność Spółdzielni domagając się od Sądu zobowiązania jej do udzielenia żądanej informacji.

Spółdzielnia wniosła o odrzucenie lub oddalenie skargi, ponieważ nie jest ona podmiotem objętym art. 4 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/, a żądanie skarżącego nie dotyczy udzielenia mu informacji publicznej. Spółdzielnia reprezentuje bowiem wyłącznie siebie, działa we własnym imieniu i na własny rachunek, nie gromadzi informacji publicznej, a sytuacji dobrowolnie zrzeszonych w niej członków nie można porównywać do członków przymusowo zrzeszonych w danej korporacji /np. samorządzie terytorialnym/ realizującej zadania publiczne, tj. dla wspólnego dobra takich podmiotów.