Postanowienie NSA z dnia 9 marca 2004 r., sygn. OW 18/04

1. Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm. - art. 93 ust. 1/ zwrot na rzecz Państwa części kosztów wykonanych urządzeń melioracji wodnych szczegółowych w postaci ponoszonych przez zainteresowanych właścicieli opłat melioracyjnych mógł mieć miejsce dopiero po wykonaniu określonej inwestycji melioracyjnej.

2. Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne /Dz.U. nr 115 poz. 1229 ze zm./ zmieniała nie tylko sposób ustalania przedmiotowych opłat /obecnie są one ustalane od razu w decyzji orzekającej o wykonaniu urządzeń melioracyjnych na koszt Skarbu Państwa, a następnie po zakończeniu i rozliczeniu inwestycji urealniane/, ale i właściwość organów upoważnionych do ich ustalania. Od 1 stycznia 2002 r. organem właściwym do ustalenia opłaty melioracyjnej jest marszałek województwa.

3. Art. 204 ust. 3 ustawy Prawo wodne nie rozstrzyga o właściwości organu, który w sytuacji kiedy należne Skarbowi Państwa jako zwrot części poniesionych kosztów opłaty melioracyjne nie zostały - choć powinny - wymierzone pod rządami ustawy Prawo wodne z 1974 r. - winien opłaty te wymierzyć obecnie. Przepis art. 204 ust. 3 tej ustawy stanowiący, że do opłat należnych za okres sprzed wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, nie przenosi właściwości i co za tym idzie kompetencji do ustalania opłat melioracyjnych za wzmiankowany okres na starostę, ponieważ właściwość w tym względzie od 1 stycznia 2002 r. z mocy ustawy przeszła na marszałka województwa. Wskazania powołanego przepisu dotyczące stosowania w określonej w nim sytuacji prawa dotychczasowego stanowią jedynie wskazówkę dla właściwego - według ustawy - organu ustalającego opłatę melioracyjną, jakie prawo materialne winno być wzięte za podstawę ustalenia przedmiotowych opłat.