Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2004 r., sygn. OSK 177/04

Zobowiązanie wynikające z art. I ust. 2 Konwencji o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów ukończenia szkół średnich, szkół średnich zawodowych i szkół wyższych, a także dokumentów o nadawaniu stopni i tytułów naukowych, sporządzonej w Pradze dnia 7 września 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 5 poz. 28/ do uznawania za równorzędne na terytoriach Umawiających się Państw wszystkich dyplomów /dokumentów/ o ukończeniu szkół wyższych na terytorium każdego z nich należy rozumieć w tym sensie, że chodzi o te wszystkie dyplomy, które spełniają wymogi Konwencji. To zaś oznacza obowiązek oceny czy uzyskany za granicą dyplom jest dyplomem /dokumentem/ wydanym na terytorium jednego z Umawiających się Państw, podpadającym pod przepisy Konwencji praskiej i dopiero wówczas, kiedy ocena taka zostanie dokonana, a jej wynik będzie pozytywny, właściwy podmiot będzie zobowiązany do zastosowania przepisów Konwencji.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prokuratora Krajowego od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 stycznia 2003 r. I SA 1884/02 w sprawie ze skargi Zuzanny B. na postanowienie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o uznaniu dyplomu Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie za równoważny z polskim dyplomem ukończenia studiów wyższych - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11 lipca 2002 r. Minister Edukacji Narodowej i Sportu, działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 127 par. 3 Kpa, utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia 18 czerwca 2002 r., odmawiające Zuzannie B. wydania zaświadczenia o uznaniu dyplomu Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie za równoważny z polskim dyplomem ukończenia studiów wyższych magisterskich na kierunku psychologia. W uzasadnieniu Minister podniósł, że w wyniku postępowania wyjaśniającego, poprzedzającego wydanie tego postanowienia ustalono, iż wnioskodawczyni nie odbyła studiów w Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie, lecz uczęszczała na zajęcia wyłącznie w Polsce, w jednostce o nazwie Centrum Kształcenia Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem w Kijowie, która w świetle prawa polskiego - ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ - nie była ani wyższą uczelnią, ani też filią lub inną jednostką organizacyjną, w tym przypadku ukraińskiej uczelni.