Wyrok NSA z dnia 19 maja 2004 r., sygn. GSK 60/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Rybińska, Sędziowie NSA Józef Waksmundzki, Edward Kierejczyk (spr.), Protokolant Anna Tomaka, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Lublinie z dnia 3 lipca 2002 r. sygn. akt I SA/Lu 157/02 w sprawie ze skargi M. N. - Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe "[...]" w Kosutach na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 10 września 2001 r. nr [...] w przedmiocie wymiaru cła 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie 2) zasądza od M. N.- Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe [...] w Kosutach kwotę 2.624 (dwa tysiące sześćset dwadzieścia cztery) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżonym Wyrokiem Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie uchylił decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 10 września 2001 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w Białej Podlaskiej z 30 maja 2001 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że organy obu instancji uznały dokonane przez M. N. - Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe "[...]" w Kosutach zgłoszenie odzieży używanej do objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu za nieprawidłowe, określając nową kwotę długu celnego z zastosowaniem stawki celnej autonomicznej 60%. Decyzje te zostały wydane po przeprowadzeniu tzw. kontroli postimportowej przewidzianej w art. 83 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117 ze zm.) oraz art. 13, 16 i 32 Protokołu 4 Układu Europejskiego zmienionego Porozumieniem między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi, podpisanym w Brukseli dnia 24 czerwca 1997 r. (zał. do Dz.U. z 1997 r. Nr 104, poz. 662). W wyniku czynności sprawdzających pismem z 30 stycznia 2001 r. niemieckie władze celne poinformowały polskie organy celne, że towar ujęty w przesłanej im do weryfikacji fakturze Nr 142700 z 14 stycznia 2000 r. nie jest towarem pochodzącym z Unii Europejskiej, a deklaracja o jego preferencyjnym pochodzeniu została wystawiona niesłusznie. W świetle unormowań zawartych w Protokole 4 Układu Europejskiego uzyskana odpowiedź miała dla polskich organów celnych wiążący charakter wykluczający możliwość jej sprawdzenia czy weryfikacji i taka argumentacja wpłynęła na wynik postępowania administracyjnego.